ENG

Greetings; 

I believe the time has come for me to leave the game. The main reason behind this decision is that, despite months of effort and dedication to Kosovo, I was request denied a country presidency medal.

For the past 5 months, I’ve fought day and night for Kosovo, delivering billions in damage. However, my request for the medal was rejected by Arian with reasons such as “not being active enough” or “not dealing enough damage.”

All I ever wanted was that one medal. I’ve been playing this game with that goal in mind for 5 months. But reaching this point and receiving not even the smallest form of recognition for all my efforts is truly exhausting. I didn’t even need to be president for a full month — I just wanted the medal.

Because I don’t like owing anyone anything in life, I’ve returned the gold that Arian and Diablo gave me at the beginning of the game. Please don’t take this the wrong way. I just didn’t want them to feel like their support went to waste. 

Without them, I never would’ve made it this far. I’m truly grateful for their help.

Take care, and I wish you all the best.


Shqip

Përshëndetje;

Besoj se ka ardhur koha që ta lë lojën. Arsyeja kryesore për këtë vendim është se, pavarësisht muajve të përpjekjeve dhe përkushtimit tim për Kosovën, më është mohuar medalja e presidentit të shtetit.

Për 5 muajt e fundit, kam luftuar ditë e natë për Kosovën, duke shkaktuar miliarda damage. Megjithatë, kërkesa ime për medalje u refuzua nga Arian me arsyetime si “nuk je mjaftueshëm aktiv” ose “nuk ke bërë sa duhet damage.”

Gjithçka që doja ishte vetëm një medalje. Këtë lojë e kam luajtur për 5 muaj vetëm me atë synim. Por kur arrin në këtë pikë dhe nuk merr as minimumin e vlerësimit për gjithë përpjekjet, bëhet me të vërtetë lodhëse. As që kisha nevojë të isha president për një muaj të plotë — doja vetëm atë medalje.

Pasi nuk më pëlqen të mbetem borxhli ndaj askujt në jetë, ua kam kthyer goldat që Arian dhe Diablo më dhanë në fillim të lojës. Ju lutem, mos e keqkuptoni këtë. Thjesht nuk doja që ata të ndiheshin sikur mbështetja e tyre shkoi kot. Pa ta, nuk do të arrija kurrë deri këtu. Jam shumë mirënjohës për ndihmën e tyre.

Kujdesuni për veten dhe ju uroj gjithë të mirat.

Lamtumire